genueński

genueński (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɡɛ̃nuˈ^wɛ̃j̃sʲci], AS: [gẽnu^u̯ẽĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• epenteza ł • akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Genui, związany z Genuą, pochodzący z Genui

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	genueński		genueńska	genueńskie	genueńscy	genueńskie
dopełniacz	genueńskiego		genueńskiej	genueńskiego	genueńskich
celownik	genueńskiemu		genueńskiej	genueńskiemu	genueńskim
biernik	genueńskiego	genueński	genueńską	genueńskie	genueńskich	genueńskie
narzędnik	genueńskim		genueńską	genueńskim	genueńskimi
miejscownik	genueńskim		genueńskiej	genueńskim	genueńskich
wołacz	genueński		genueńska	genueńskie	genueńscy	genueńskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Niemniej jednak układ ten podpisany w Warszawie, choć nie ratyfikowany, odegrał doraźnie określoną rolę. Stał się atutem dyplomacji polskiej na konferencji genueńskiej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Genueńczyk mos, Genua ż, genueńczyk mos, genuenka ż, genua ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Genoese
• bułgarski: (1.1) генуезки
• chorwacki: (1.1) genovski
• czeski: (1.1) janovský
• esperanto: (1.1) ĝenova
• francuski: (1.1) génois
• galicyjski: (1.1) xenovés
• hiszpański: (1.1) genovés
• interlingua: (1.1) genuese
• niemiecki: (1.1) genuesisch, Genueser
• nowogrecki: (1.1) γενοβέζικος
• rosyjski: (1.1) генуэзский
• słowacki: (1.1) janovský
• słoweński: (1.1) genovski
• ukraiński: (1.1) генуезький
• węgierski: (1.1) genovai
• włoski: (1.1) genovese

źródła: