genitus

genitus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) syn

(1.2) rodzenie, płodzenie

przymiotnik

(2.1) urodzony, zrodzony

odmiana:

(1.1) genit|us, ~i (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	genitus	genitī
dopełniacz	genitī	genitōrum
celownik	genitō	genitīs
biernik	genitum	genitōs
ablatyw	genitō	genitīs
wołacz	genite	genitī

(1.2) genit|us, ~us (deklinacja IV)

(2.1) genit|us, ~a, ~um

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. gigno, geno

rzecz. genus n, gens ż, genitura ż, genitor m, genitivus m, genetrix ż, genetivus m, generatio ż

przym. genetivus, genitivus, genitogenitus

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. gigno

uwagi:

źródła: