genitogenitus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

genitogenitus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rel. zrodzony ze zrodzonego (Duch Święty)[1]
odmiana:
(1.1) genitogenit|us, ~a, ~um
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. gigno
przym. genitus
rzecz. genitus
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. genitus
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 280.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=genitogenitus&oldid=6643614”