gediegen

gediegen (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ɡəˈdiːɡŋ̍]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) czysty, bez domieszki

(1.2) porządny, solidny

(1.3) pot. udany, komiczny

odmiana:

(1.1-3)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der gediegene	die gediegene	das gediegene	die gediegenen
	mieszana	(k)ein gediegener	(k)eine gediegene	(k)ein gediegenes	keine gediegenen
	mocna	gediegener	gediegene	gediegenes	gediegene
Gen.	słaba	des gediegenen	der gediegenen	des gediegenen	der gediegenen
	mieszana	(k)eines gediegenen	(k)einer gediegenen	(k)eines gediegenen	keiner gediegenen
	mocna	gediegenen	gediegener	gediegenen	gediegener
Dat.	słaba	dem gediegenen	der gediegenen	dem gediegenen	den gediegenen
	mieszana	(k)einem gediegenen	(k)einer gediegenen	(k)einem gediegenen	keinen gediegenen
	mocna	gediegenem	gediegener	gediegenem	gediegenen
Akk.	słaba	den gediegenen	die gediegene	das gediegene	die gediegenen
	mieszana	(k)einen gediegenen	(k)eine gediegene	(k)ein gediegenes	keine gediegenen
	mocna	gediegenen	gediegene	gediegenes	gediegene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gediegenheit ż

czas. gedeihen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: