gałgan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gałgan (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈɡawɡãn], AS: [gau̯gãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zniszczony kawałek tkaniny
(1.2) pot. ubranie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) pot. łobuziak
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gałganiarz m, gałganek mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem.[1]
(2.1) od (1.1)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 224.
  2. ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 257.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=gałgan&oldid=8259889”