gargantuizm
gargantuizm (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌɡarɡãnˈtujism̥], AS: [gargãntui ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) skrajne obżarstwo i opilstwo wraz z rubasznością; jedzenie i picie w ilościach takich, jak legendarny Gargantua
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gargantuizm gargantuizmy dopełniacz gargantuizmu gargantuizmów celownik gargantuizmowi gargantuizmom biernik gargantuizm gargantuizmy narzędnik gargantuizmem gargantuizmami miejscownik gargantuizmie[2] gargantuizmach wołacz gargantuizmie[2] gargantuizmy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) świąteczny gargantuizm
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) asceza
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Gargantua m, gargantuiczność ż
- przym. gargantuiczny, Gargantuiński
- przysł. gargantuicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. Gargantua, imię olbrzyma z cyklu powieści François Rabelais Życie Gargantui i Pantagruela (La vie de Gargantua et de Pantagruel); zob. też Gargantua i Pantagruel w Wikipedii
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „gargantuizm” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 1023.
- 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.