gajdus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gajdus (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɡajdus], AS[gai ̯dus]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gwara małopolska przest. ktoś głupi, nieporadny, ospały lub niezdarny, często otyły lub chudy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciamajda, fajtłapa, niezdara, głupek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Gajdus jest określeniem o zdecydowanie negatywnym zabarwieniu choć nie zalicza się do grupy wyrazów wyjątkowo obraźliwych. Gajdusem najczęściej nazywano tak zwanego „wioskowego głupka” lub osobę, która przez swą niezdarność właśnie czemuś zawiniła. Pod względem stopnia obraźliwości gajdusa można przyrównać do „półgłówka” lub „grubasa”. Słowo to raczej zanikło we współczesnym języku i nie jest często spotykane, choć można znaleźć je między innymi w „Weselu” Wyspiańskiego, co ukazuje, że przed wiekiem było jeszcze całkiem pospolite.
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głupek
źródła: