głowotułów

głowotułów (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zool. tułów zlany z głową; zob. też głowotułów w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	głowotułów	głowotułowie
dopełniacz	głowotułowia	głowotułowi
celownik	głowotułowiowi	głowotułowiom
biernik	głowotułów	głowotułowie
narzędnik	głowotułowiem	głowotułowiami
miejscownik	głowotułowiu	głowotułowiach
wołacz	głowotułowiu	głowotułowie

przykłady:

(1.1) Granica pomiędzy głowotułowiem a odwłokiem jest niewyraźna, co nadaje ciału owalny kształt.

(1.1) Ma ośmioro oczu, czworo większych oczu umieszczonych jest z przodu, na szerokim głowotułowiu, a czworo mniejszych po bokach głowotułowia z tyłu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) cylindryczny / czarny / gruszkowaty / okrągły / szeroki / zaokrąglony głowotułów • przód / przysadki / tył głowotułowia • głowotułów krabów / roztoczy

synonimy:

(1.1) cefalotoraks

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. głowa + -o- + tułów

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cephalothorax, prosoma
• włoski: (1.1) cefalotorace m

źródła: