głīn
głīn (język wilamowski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) żarzyć się, jarzyć, pałać[1]
- odmiana:
- (1.1) czas przeszły prosty głīt, imiesłów czasu przeszłego gygłīt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 160.
