gün

gün (język azerski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /ɡyn/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dzień

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gün (język turecki)

wymowa:

IPA: [ɟyn]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dzień, doba

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gün	günler
dopełniacz	günün	günlerin
celownik	güne	günlere
biernik	günü	günleri
miejscownik	günde	günlerde
ablatyw	günden	günlerden
formy dzierżawcze mianownik osoba liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. lp günüm günlerim 2. os. lp günün günlerin 3. os. lp günü günleri 1. os. lm günümüz günlerimiz 2. os. lm gününüz günleriniz 3. os. lm günü günleri

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) iyi günler → dzień dobry • gün görmüş → obyty, wyrobiony, nie w ciemię bity • doğum günün kutlu olsun → wesołych urodzin • günde üç defa → trzy razy dziennie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

günün adamı

etymologia:

osm. گون

uwagi:

zobacz też: Indeks:Turecki - Podstawowe rzeczowniki

źródła:

gün (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /ɡyn/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) słońce

(1.2) dzień

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gün (volapük)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) karabin, strzelba

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: