gähnen

gähnen (język niemiecki)

ein gähnender (1.1) Affe

wymowa:

IPA: [ˈɡɛːnən] ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) ziewać, ziewnąć

(1.2) rozwierać się, rozpościerać się, ziać (np. czeluść, przepaść, otchłań, pustka itp.)

odmiana:

(1.1-2) gähn|en, gähnte, gegähnt (haben)

przykłady:

(1.1) Wer gähnt, der ist müde oder gelangweilt. → Kto ziewa, ten jest zmęczony albo znudzony.

(1.2) Im Saal herrschte gähnende Leere. → Na sali panowała ziejąca pustka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) vor Müdigkeit gähnen

(1.2) gähnende Leere

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gähnerei ż, Gähner m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: