Przejdź do zawartości

gâscă

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
gâscă (1.1)
wymowa:
ⓘ ⓘ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. gęś[1][2]
odmiana:
(1.1) lp gâscă; lm gâște
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gâscan m
związki frazeologiczne:
strica orzul pe gâște → rzucać perły przed wieprze[1]
etymologia:
bułg. гъска (gyska) → gęś[2]
por. cs. гѫсь (gǫsь)[2], cs. гѫська (gǫsьka) → gęś[3]
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 144.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „гѫська” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 151.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=gâscă&oldid=8069772”