furca
furca (interlingua)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) widelec
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła:
furca (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przedmiot o rozdwajających się końcówkach przypominających widły, w starożytności wykorzystywany jako widły w gospodarstwie domowym, a także jako podpórka w uprawie np. winorośli, do unieruchomienia bydła i przy egzekucjach[1]
- odmiana:
- (1.1) furc|a, ~ae (deklinacja I)
- przykłady:
- (1.1) Et cum comperisset nudi hominis cervicem inseri furcae, corpus virgis ad necem caedi → Obnażają winowajcę, szyję kładą między widły, ciało sieką rózgami aż na śmierć[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. furcifer m, bifurcatio ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ William Smith, D.C.L., LL.D.: A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, John Murray, Londyn, 1875
- ↑ Swetoniusz: Żywot Nerona, 49