frontonik

frontonik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od fronton

(1.2) archit. mały fronton

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	frontonik	frontoniki
dopełniacz	frontonika	frontoników
celownik	frontonikowi	frontonikom
biernik	frontonik	frontoniki
narzędnik	frontonikiem	frontonikami
miejscownik	frontoniku	frontonikach
wołacz	frontoniku	frontoniki

przykłady:

(1.2) Nad wejściem od strony ogrodów architekt umieścił niewielki frontonik ze scenką idylliczną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fronton mrz

przym. frontonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. fronton + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: fronton

źródła: