fronteggiare

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

fronteggiare (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/fron.ted.'ʤa.re/
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) stawić czoło
(1.2) stać naprzeciwko
odmiana:
przykłady:
(1.2) Hai visto il palazzo che fronteggia il mare?Widziałeś pałac, który stoi naprzeciwko morza?
składnia:
kolokacje:
(1.1) fronteggiare il nemicostawić czoło nieprzyjacielowi
synonimy:
(1.1) opporsi, resistere
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. frontale m, frontalino m, frontalità ż, fronte m ż, frontiera ż, frontismo m, frontista m ż, frontone m
przym. frontale, frontonale
przysł. frontalmente
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. fronte + -eggiare
uwagi:
źródła: