forteca

forteca (język polski)

forteca (1.1)

wymowa:

IPA: [fɔrˈtɛʦ̑a], AS: [forteca] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. wojsk. fortyfikacja obronna, na którą składają się forty i umocnienia; zob. też twierdza w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	forteca	fortece
dopełniacz	fortecy	fortec
celownik	fortecy	fortecom
biernik	fortecę	fortece
narzędnik	fortecą	fortecami
miejscownik	fortecy	fortecach
wołacz	forteco	fortece

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) twierdza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) cytadela, fort

holonimy:

meronimy:

(1.1) fosa, bastion, basteja, baszta

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortyfikacja ż, fort mrz

czas. fortyfikować ndk., ufortyfikować dk.

przym. forteczny, fortyfikacyjny

związki frazeologiczne:

latająca forteca

etymologia:

wł. fortezza

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fortress
• arabski: (1.1) معقل m
• białoruski: (1.1) крэпасць ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) фартэцыя ż
• czeski: (1.1) pevnost
• esperanto: (1.1) fortreso
• francuski: (1.1) forteresse ż
• gudźarati: (1.1) ગઢ m (gaḍha)
• hiszpański: (1.1) fortaleza ż
• łotewski: (1.1) cietoksnis m
• niemiecki: (1.1) Festung ż
• nowogrecki: (1.1) οχυρό n, κάστρο n, φρούριο n
• słowacki: (1.1) pevnosť
• szwedzki: (1.1) borg w, fästning w, fäste n
• ukraiński: (1.1) фортеця ż
• włoski: (1.1) fortezza ż

źródła: