formatka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

formatka (język polski)[edytuj]

formatka (1.3)
wymowa:
IPA[fɔrˈmatka], AS[formatka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. kilka kawałków forniru, które tworzą arkusz o wymaganych wymiarach[1]
(1.2) poligr. strona tekstu przygotowana do powielenia techniką małej poligrafii[1]
(1.3) inform. część ekranu aplikacji, np. zakładka, w oknie programu z polami do wypełniania[potrzebne źródło]
(1.4) środ. więz. fenmetrazyna (jako narkotyk)[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) formularz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. format m, formacik m, formatowanie n
czas. formatować ndk., sformatować dk.
przym. formatowy, formatkowy, formatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.3) form
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „formatka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Klemens Stępniak Słownik tajemnych gwar przestępczych, Puls publication Limited, Londyn 1993, ISBN 1-85917-006-4, s. 141