formalina
formalina (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chem. roztwór wodny formaldehydu, stosowany jako środek odkażający i konserwujący; zob. też formalina w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm[1] lub[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik formalina formaliny dopełniacz formaliny formalin celownik formalinie formalinom biernik formalinę formaliny narzędnik formaliną formalinami miejscownik formalinie formalinach wołacz formalino formaliny
- przykłady:
- (1.1) (…) 29-latek sam przypadkowo obciął sobie palec u nogi. Przez rok trzymał go w słoiku z formaliną[3].
- (1.1) Rühtgard poczuł dławienie w gardle, kiedy przyjrzał się potężnemu akwarium wypełnionemu formaliną, w którym stał dwumetrowy albinos o negroidalnych rysach[4].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. formalinowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) formalin
- bułgarski: (1.1) формалин m
- czeski: (1.1) formalin ż
- rosyjski: (1.1) формалин m
- słowacki: (1.1) formalín m
- ukraiński: (1.1) формалін m
- włoski: (1.1) formalina ż, formolo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „formalina” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „formalina” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ grover, Dlaczego?, 2010-07-20, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Marek Krajewski, Widma w mieście Breslau, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
formalina (język włoski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /formaˈlina/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: for•ma•li•na
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) formolo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. formalin < ang. formaldehyde
- uwagi:
- źródła: