forca

forca (język asturyjski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szubienica

(1.2) widły

(1.3) widełki (przy procy)

(1.4) podpórka (pod gałęzie drzew owocowych)

odmiana:

(1) lm forques

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. forcada ż, forcadada ż, forcu m, aforcamientu m

czas. forcar, forcadar, aforcadar

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. furca

uwagi:

źródła:

forca (język włoski)

forca (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈforka/

podział przy przenoszeniu wyrazu: for•ca

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. roln. widły

(1.2) szubienica

(1.3) geogr. przełęcz

(1.4) pot. tosk. urwis, łobuz

(1.5) przest. rozstajna droga, rozstaje

odmiana:

(1.1-5) lp forca; lm forche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) mandare qualcuno alla forca → posłać kogoś na szubienicę • morire sulla forca → umrzeć na szubienicy

synonimy:

(1.1) forcone

(1.2) patibolo

(1.3) forcella, giogo, valico

(1.4) birbante, birichino, monello, ragazzaccio

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. forchino m, forcino m, forcina ż, forcone m, forconata ż, forcola ż, forcata ż, forcella ż, forchetto m, forchetta ż, forchettone m, forchettata ż, forchettiera ż, forcaiolo m, forcaiola ż

przym. forcato, forcuto

związki frazeologiczne:

fare forca → wagarować

etymologia:

łac. furca

uwagi:

źródła: