folga

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

folga (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈfɔlɡa], AS: [folga] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. ulga, wytchnienie, odpoczynek[1]
(1.2) przest. pobłażanie[1]
(1.3) daw. luz w zamocowaniu czegoś[2]
(1.4) st.pol. wojsk. rzemień ze sprzążką do kolby karabinka kawaleryjskiego; zob. też folga w Encyklopedii staropolskiej
(1.5) st.pol. posłuch
(1.6) gw. (Bukowina) drążek[3]
odmiana:
(1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikfolga
dopełniaczfolgi
celownikfoldze
biernikfolgę
narzędnikfolgą
miejscownikfoldze
wołaczfolgo
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. folgować ndk.
związki frazeologiczne:
dać sobie folgę
etymologia:
niem. Folge[1]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: ulga, wytchnienie, odpoczynek
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pobłażanie
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „folga I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „folga” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑ Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 74; dostęp: 27 października 2018.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=folga&oldid=7948835”