fizyczność

fizyczność (język polski)

wymowa:

IPA: [fʲiˈzɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [fʹizyčność], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest związane z wyglądem zewnętrznym człowieka

(1.2) cecha tego, co jest związane z organizmem człowieka

(1.3) cecha tego, co jest związane z seksualnością i popędem płciowym

(1.4) to, co jest dostępne zmysłom ludzkim

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	fizyczność
dopełniacz	fizyczności
celownik	fizyczności
biernik	fizyczność
narzędnik	fizycznością
miejscownik	fizyczności
wołacz	fizyczności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) powierzchowność, aparycja, fizjonomia

(1.3) zmysłowość, seksualność, płciowość

(1.4) fizykalność, namacalność, obserwowalność

antonimy:

(1.4) metafizyczność, duchowość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fizyka ż, fizyk m, fizol mzw

przym. fizyczny, fizykalny

przysł. fizycznie, fizykalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) physicality
• francuski: (1.1) physique

źródła: