fictus
fictus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) obłudnik
- odmiana:
- (1) fict|us, ~a, ~um
- (2) fict|us, ~ī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fictus fictī dopełniacz fictī fictōrum celownik fictō fictīs biernik fictum fictōs ablatyw fictō fictīs wołacz ficte fictī
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. fingo
- rzecz. figulus m, fictile n, fictio ż, fictum n, fictura ż
- przym. fictilis, figlinus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. fingo; źródłosłów dla ang. feint, ang. fictive, franc. feint, franc. fictif, friu. fent, friu. fint, port. finta, port. fita, port. ficto, port. fictício, prow. fench, wł. finto
- uwagi:
- źródła: