fej

fej (język duński)

wymowa:

Dania: [ˡfαj']

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tchórzliwy

odmiana:

(1.1) fej, fejt, feje; st. wyższy fejere; st. najwyższy fejest

przykłady:

(1.1) Nogle mener, at selvmord er en fej handling. → Niektórzy uważają, że samobójstwo jest aktem tchórzliwym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kujonagtig

antonimy:

(1.1) modig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. feigr

uwagi:

źródła:

fej (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. głowa

(1.2) przen. głowa (umysł)

(1.3) głowa (osoba)

(1.4) głowa, główka (przedmiotu)

(1.5) przen. głowa (przywódca)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ágyfej • fejbólintás • fejbőr • fejbúb • fejék • fejfájás • fejfedő • fejhallgató • fejkendő • fejlövés • fejmosás • fejtartás • halálfej

(1.2) fejszámolás • fejtörés • fejtörő • tökfej

(1.3) fejadag

(1.4) hagymafej

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fejes, fejelés

czas. fejel

przym. fejes, fejenkénti

przysł. fejenként

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Węgierski - Części ciała

źródła: