faulen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

faulen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈfaʊ̯lən]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) gnić, zgnić

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) forma deklinacyjna od: faul
odmiana:
(1.1)[1] faulen (fault), faulte, gefault (sein/haben)
(2.1) zob. faul
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Faulen n, Faulung ż, Fäule ż, Fäulnis ż, Faulheit
przym. faul, faulig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: faulenabfaulenanfaulenausfaulenverfaulen
źródła: