farmazon

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

farmazon (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[farˈmazɔ̃n], AS[farmazõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. określenie liberała, niedowiarka, wolnomyśliciela, jakobina
(1.2) przest. oszust, krętacz, szalbierz
(1.3) daw. określenie masona, wolnomularza
(1.4) daw. gw. (Kresy) głupiec[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. coś bzdurnego, głupiego
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) zob. oszust
(2.1) głupstwo, bzdura, brednia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. farmazony nmos
zdrobn. farmazonik m
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. franc-maçonmason < kalka z ang. freemasonwolnomularz
źródłosłów dla pol. farmazony
uwagi:
(2.1) zwykle w liczbie mnogiej[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ewa Jędrzejko, Elementy kresowe w języku Gabrieli Zapolskiej, w: Prace językoznawcze, t. 19 pod red. Aliny Kowalskiej i Aleksandra Wilkonia, Uniwersytet Śląski, Katowice 1991, s. 75.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „farmazon” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.