farlig

farlig (język duński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niebezpieczny

odmiana:

(1.1) farlig, farligt, farlige; st. wyższy farligere; st. najwyższy farligst

przykłady:

(1.1) Det er et farligt dyr. → To jest niebezpieczne zwierzę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ufarlig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fare, farlighed

związki frazeologiczne:

farlig er den, som intet har at miste • mennesket er det farligste af alle dyr

etymologia:

uwagi:

źródła:

farlig (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niebezpieczny

(1.2) groźny

odmiana:

(1) farlig, farlig, farlige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) trygg

(1.2) ufarlig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fare

czas. fare

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

farlig (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niebezpieczny

odmiana:

(1.1) farlig, farligt, farliga; st. wyższy farligare; st. najwyższy farligast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) samhällsfarlig

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fara w, farlighet

czas. fara

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: