fantastyka
fantastyka (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- , IPA: [fãnˈtastɨka], AS: [fãntastyka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. na 3 syl.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wytwory wyobraźni obecne w mitach, folklorze, literaturze itp.
- (1.2) film. liter. rodzaj twórczości literackiej, filmowej, plastycznej, który przedstawia świat i wydarzenia nierealne; zob. też fantastyka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fantastyka fantastyki dopełniacz fantastyki fantastyk celownik fantastyce fantastykom biernik fantastykę fantastyki narzędnik fantastyką fantastykami miejscownik fantastyce fantastykach wołacz fantastyko fantastyki
- przykłady:
- (1.2) Najbardziej rozpowszechnione jest uznanie fantastyki za specyficzny typ twórczości, kreujący odmienny od realnego świat przedstawiony.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) fantastyka naukowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fantastka ż, fantasta mos, fantastyk mos, fantazja ż, fantazjowanie n, fantazmat mrz, fantastyczność ż
- czas. fantazjować ndk.
- przym. fantazyjny, fantastyczny
- przysł. fantazyjnie, fantastycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Phantastik[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) фантастика ż; (1.2) фантастика ż
- włoski: (1.1) fantascienza ż
- źródła:
- ↑ z Wikipedii
- ↑ Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.