falochron

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

falochron (język polski)[edytuj]

falochron (1.1)
falochron (1.1) z drewnianych pali
wymowa:
IPA[faˈlɔxrɔ̃n], AS[faloχrõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) konstrukcja hydrotechniczna, która służy do ochrony wybrzeża lub portu przed działaniem fal; zob. też falochron w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sztorm uszkodził tylko cztery metry nabrzeża i podmył dno pod kamieniami osłaniającymi falochron[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. falochronowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. fala + -o- + chronić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Przemysław Rot, Kury nie pływają, „Gazeta Wyborcza”, 1993-01-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.