falanga
falanga (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik falanga falangi dopełniacz falangi falang celownik falandze falangom biernik falangę falangi narzędnik falangą falangami miejscownik falandze falangach wołacz falango falangi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. falangita m, falangista m
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: hoplita
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) phalanx
- bułgarski: (1.1) фаланга ż
- rosyjski: (1.1) фала́нга ż
- słowacki: (1.1) falanga ż
- źródła:
falanga (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. wojsk. falanga[1]
- (1.2) książk. grupa ludzi skupiona na tym samym celu[1]
- (1.3) polit. falanga – grupa spółdzielcza w socjalizmie utopijnym[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik falanga falangy dopełniacz falangy faláng celownik falange falangám biernik falangu falangy miejscownik falange falangách narzędnik falangou falangami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Falanga ż, falangista m, falangistka ż
- przym. falangový, falangistický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „falanga” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.