faktyczność

faktyczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest faktyczne; cecha tych, którzy są faktyczni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	faktyczność	faktyczności
dopełniacz	faktyczności	faktyczności
celownik	faktyczności	faktycznościom
biernik	faktyczność	faktyczności
narzędnik	faktycznością	faktycznościami
miejscownik	faktyczności	faktycznościach
wołacz	faktyczności	faktyczności

przykłady:

składnia:

(1.1) faktyczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fakt m

przym. faktyczny, kontrfaktyczny

przysł. faktycznie

partyk. fakt

wykrz. fakt, faktycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. faktyczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) фактичност ż

źródła: