faktotum

Z Wikisłownika – wolnego, wielojęzycznego słownika
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

faktotum (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [fakˈtɔtũm], AS: [faktotũm], zjawiska fonetyczne: nazal.  wymowa ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zaufana osoba, która posłusznie wypełnia wszystkie polecenia
odmiana:
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) totumfacki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.  fac + totum = "rób wszystko"[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
Źródło „http://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=faktotum&oldid=4161602”