faktoring

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

faktoring (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [fakˈtɔrʲĩŋk], AS: [faktorʹĩŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -nk-  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ekon. forma pośrednictwa handlowo-finansowego, polegająca na wykupie przez jeden podmiot (faktora) nieprzeterminowanych wierzytelności drugiego podmiotu (faktoranta) i przekazaniu przed czasem pierwotnemu wierzycielowi jego należności z potrąceniem określonej prowizji, a następnie po nadejściu terminu płatności, wyegzekwowaniu jej; faktor musi również świadczyć wobec faktoranta dodatkowe usługi; zob. też faktoring w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikfaktoring
dopełniaczfaktoringu
celownikfaktoringowi
biernikfaktoring
narzędnikfaktoringiem
miejscownikfaktoringu
wołaczfaktoringu
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) faktoring mieszany • faktoring niepełny • faktoring pełny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. faktor m, faktorant m
przym. faktoringowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=faktoring&oldid=6624619”