fajf

fajf (język polski)

wymowa:

IPA: [fajf], AS: [fai ̯f]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zabawa taneczna o godzinie piątej po południu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fajf	fajfy
dopełniacz	fajfu	fajfów
celownik	fajfowi	fajfom
biernik	fajf	fajfy
narzędnik	fajfem	fajfami
miejscownik	fajfie	fajfach
wołacz	fajfie	fajfy

przykłady:

(1.1) Dwa razy w tygodniu jeżdżę z mężem na fajfy do „Kaskady” w Lądku-Zdroju.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zabawa, tańce

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. five; zapożyczenie fonetyczne

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

fajf (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) świstać, gwizdać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

czas. fajfi, prifajfi, mokfajfi

rzecz. fajfo, fajfado, fajfilo, fajfilego, orgenfajfilo, fajfanaso

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fajf (język wilamowski)

fajf (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

fȧjf • faeif

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fajka

odmiana:

(1.1) lp fajf; lm fajfa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tabakfajf

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fajfer m

zdrobn. fajfła n

czas. fajfa

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. pfīfe < swn. pfīfa < prazachgerm. *pīpǭ < łac. pipō; por. szywałdzki faifa, niem. Pfeife

uwagi:

źródła: