fair play

fair play (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) uczciwa rywalizacja w sporcie

(1.2) uczciwe postępowanie w relacjach z ludźmi

fraza przysłówkowa

(2.1) uczciwie, przestrzegając zasad

odmiana:

(1.1-2) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fair play	fair play
dopełniacz	fair play	fair play
celownik	fair play	fair play
biernik	fair play	fair play
narzędnik	fair play	fair play
miejscownik	fair play	fair play
wołacz	fair play	fair play

przykłady:

(2.1) Polacy zawsze grają fair play.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. fair play

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fair play
• bułgarski: (1.1) честна игра ż
• francuski: (1.1) fair-play m, franc-jeu m, fairplay m
• hiszpański: (1.1) juego limpio m
• japoński: (1.1) フェアプレー
• niemiecki: (1.1) Fair Play n, Fairplay n
• portugalski: (1.1) jogo limpo m

źródła:

fair play (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa

(1.1) sport. fair play, gra fair, gra z poszanowaniem zasad (także przenośnie)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) foul play

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: