faint

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

faint (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/feɪ̯nt/, SAMPA/feInt/
wymowa amerykańska?/i
homofon: feint
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) zemdleć

przymiotnik

(2.1) nikły, słaby

rzeczownik

(3.1) omdlenie
odmiana:
(1.1) faint, fainted, fainted, faints, fainting
przykłady:
(1.1) She fainted when she heard the bad news.Zemdlała, usłyszawszy złe wieści.
(2.1) She heard a faint cry.Usłyszała słaby krzyk.
(3.1) Suddenly he slumped on the ground in a faint.Nagle osunął się w omdleniu na ziemię.
(3.1) His on-stage faint surprised everyone.Jego sceniczne omdlenie zadziwiło wszystkich.
składnia:
kolokacje:
faint-heartedfainthearted
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. faintly
rzecz. faintness, fainting
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: