faenarius
faenarius (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do siana[1]
- odmiana:
- (1.1) faenari|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik faenarius faenaria faenarium faenariī faenariae faenaria dopełniacz faenariī faenariae faenariī faenariōrum faenariārum faenariōrum celownik faenariō faenariae faenariō faenariīs biernik faenarium faenariam faenarium faenariōs faenariās faenaria ablatyw faenariō faenariā faenariō faenariīs wołacz faenarie faenaria faenarium faenariī faenariae faenaria
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 252.