faeculentus
faeculentus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1) faeculent|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik faeculentus faeculenta faeculentum faeculentī faeculentae faeculenta dopełniacz faeculentī faeculentae faeculentī faeculentōrum faeculentārum faeculentōrum celownik faeculentō faeculentae faeculentō faeculentīs biernik faeculentum faeculentam faeculentum faeculentōs faeculentās faeculenta ablatyw faeculentō faeculentā faeculentō faeculentīs wołacz faeculente faeculenta faeculentum faeculentī faeculentae faeculenta stopień wyższy faeculentior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik faeculentior faeculentius faeculentiōrēs faeculentiōra dopełniacz faeculentiōris faeculentiōrum celownik faeculentiōrī faeculentiōribus biernik faeculentiōrem faeculentius faeculentiōrēs faeculentiōra ablatyw faeculentiōre faeculentiōribus wołacz faeculentior faeculentius faeculentiōrēs faeculentiōra stopień najwyższy faeculentissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik faeculentissimus faeculentissima faeculentissimum faeculentissimī faeculentissimae faeculentissima dopełniacz faeculentissimī faeculentissimae faeculentissimī faeculentissimōrum faeculentissimārum faeculentissimōrum celownik faeculentissimō faeculentissimae faeculentissimō faeculentissimīs biernik faeculentissimum faeculentissimam faeculentissimum faeculentissimōs faeculentissimās faeculentissima ablatyw faeculentissimō faeculentissimā faeculentissimō faeculentissimīs wołacz faeculentissime faeculentissima faeculentissimum faeculentissimī faeculentissimae faeculentissima
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 252.