facinus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

facinus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) uczynek, czyn[1]
(1.2) przestępstwo, zbrodnia
odmiana:
(1.1-2) facinus, facinoris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. facinerosus, facinorosus
rzecz. facinorosus m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. facio; źródłosłów dla ang. facinorous; źródłosłów dla port. facínora
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „facinus” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 535.