förkunna

förkunna (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) głosić, propagować

odmiana:

(1.1) att förkunna, förkunnar, förkunnade, förkunnat, förkunna!

przykłady:

(1.1) Din död förkunnar vi, Herre, och din uppståndelse bekänner vi. → Głosimy śmierć Twoją, Panie, i wyznajemy Twoje zmartwychwstanie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: