Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: FEFefefe'eFeefeeféeƒe

fé (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[fe]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stara pisownia dzisiejszego fe
odmiana:
(1.1) lm fés
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

fé (język islandzki)[edytuj]

wymowa:
IPA[fjɛː] D. [ˈfjauːr̥]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) żywy inwentarz, bydło (zwłaszcza owce)
(1.2) pieniądze
odmiana:
(1) lp fé, ~, ~, fjár (féð, féð, fénu, fjársins)
przykłady:
(1.2) Björn var í víkingu afla sér fjár og frægðar. (Bjarnar saga Hítdælakappa)A Björn opuścił właśnie dom i wyruszył do dalekich krajów, by zdobyć pieniądze i sławę.
składnia:
kolokacje:
(1) búféfébæturfégirndfélagfénaðurfjárdrátturfjárfestingfjárhagurfjárlögfjármagnfjármálfjárnámlausnarfé
synonimy:
(1.1) búfé
(1.2) peningar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. félaus
związki frazeologiczne:
leggja fé til höfuðs e-m
etymologia:
st.nord. << pragerm. *fehu << praindoeur. *pek̑u- („bydło”)
por. st.ang. feoh (ang. fee), swn. fihu (niem. Vieh), niderl. vee, szw. , goc. 𐍆𐌰𐌹𐌷𐌿 (faihu); łac. pecus, sanskr. पशु (paśu), alb. pilë
uwagi:
źródła:

fé (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈfɛ/
podział przy przenoszeniu wyrazu: fé
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiara
(1.2) wierzenie, wyznanie
(1.3) wiara, przekonanie
odmiana:
(1.1-3) lp fé; lm fés
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fideísmo m
związki frazeologiczne:
fé cega
etymologia:
uwagi:
źródła:

fé (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. poet. wiara[1]
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. fede
uwagi:
źródła:
  1. Wojciech Meisels, Podręczny słownik włosko-polski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-1092-8.