fä

fä (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zootechn. (zbiorowo) zwierzęta hodowlane (zazwyczaj nie o psach lub kotach), bydło

(1.2) zootechn. (pojedynczo) zwierzę hodowlane, bydlę

(1.3) przen. (o ludziach) bydlak, łajdak, drań, kanalia, podlec

odmiana:

(1) ett fä, fäet, fän, fäna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) boskap, fänad, kreatur

(1.2) boskapsdjur, kreatur

(1.3) lymmel, usling, kräk, fähund

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe fäbod, fäfot, fähund, fähus, fälad, fänad, färist, flygfä, fjäderfä

fraza rzeczownikowa folk och fä

złożenie czasownikowe förfäa

złożenie przymiotnikowe fäaktig

etymologia:

uwagi:

źródła: