existimator

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

existimator (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) krytyk, znawca[1]
odmiana:
(1.1) existimator|, existimatoris (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) existumator
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. existimatio ż
czas. existimo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „existimator” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 264.