exil

exil (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) wygnanie

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	exil	exily
dopełniacz	exilu	exilů
celownik	exilu	exilům
biernik	exil	exily
wołacz	exile	exily
miejscownik	exilu	exilech
narzędnik	exilem	exily

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. exilový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

exil (język francuski)

wymowa:

IPA: [ɛɡ.zil]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wygnanie

odmiana:

(1.1) lp exil; lm exils

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) déportation, bannissement, détention

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. exiler

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. exilium lub łac. exsilium

uwagi:

źródła:

exil (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wygnanie – wymuszony pobyt w obcym miejscu, najczęściej z przyczyn politycznych; miejsce tego pobytu

(1.2) emigracja, wychodźstwo, diaspora – ogół ludzi żyjących na obczyźnie (wygnańców lub emigrantów)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	exil	exily
dopełniacz	exilu	exilov
celownik	exilu	exilom
biernik	exil	exily
miejscownik	exile	exiloch
narzędnik	exilom	exilmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vyhnanstvo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. exilový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

exil (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wygnanie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na „Edytuj”, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła: