excommunicate

excommunicate (język angielski)

wymowa:

(1.1)

bryt. IPA: /ˌɛkskəˈmjuːnɪkeɪt/

amer. IPA: /ˌɛkskəˈmjunəkeɪt/ wymowa amerykańska

(2.1, 3.1)

bryt. IPA: /ˌɛkskəˈmjuːnɪkət/

amer. IPA: /ˌɛkskəˈmjunəkət/ wymowa amerykańska

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rel. ekskomunikować

przymiotnik

(2.1) rel. ekskomunikowany

reczownik

(3.1) rel. osoba ekskomunikowana

odmiana:

przykłady:

(1.1) In 1054 pope and patriarch of Constantinople excommunicated each other. → W 1054 papież i patriarcha Konstantynopola ekskomunikowali się wzajemnie.

składnia:

(1.1) excommunicate sb

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ≈ exclude

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. excommunication

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: