ewent

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ewent (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈɛvɛ̃nt], AS: [evẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) daw. następstwo, wynik, skutek[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. eventus[1]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ewent” w: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, red. Włodzimierz Gruszczyński, Instytut Języka Polskiego PAN, Warszawa.

ewent (brithenig)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wydarzenie, zdarzenie
(1.2) wydarzenie, spotkanie, okazja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ewent&oldid=7192484”