eventualitet
eventualitet (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- [eventualit'e:t]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) ewentualność[1]
- odmiana:
- (1.1) en eventualitet, eventualiteten
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. eventuell
- przysł. eventuellt
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik polsko-szwedzki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12413-X, s. 99.