eventualitet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

eventualitet (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
[eventualit'e:t]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ewentualność[1]
odmiana:
(1.1) en eventualitet, eventualiteten
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. eventuell
przysł. eventuellt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik polsko-szwedzki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12413-X, s. 99.