etymon

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

etymon (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. podstawa etymologiczna wyrazu lub związku wyrazowego[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Przeprowadziłam analizę podanych wyrazów i ustaliłam ich etymony.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) źródłosłów
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) leksem[1]
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. etymolog m, etymologia ż
przym. etymologiczny
przysł. etymologicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Magdalena Puda-Blokesz, Wokół problemów genezy polskich mitologizmów frazeologicznych, w: Perspektywy współczesnej frazeologii polskiej. Geneza dawnych i nowych frazeologizmów polskich pod red. Gabrieli Dziamskiej-Lenart i Jarosława Liberka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016, s. 74.

etymon (język angielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. źródłosłów, etymon
odmiana:
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

etymon (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. źródłosłów, etymon
odmiana:
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) stamord, grundord
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=etymon&oldid=6263952”