etymon

etymon (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛˈtɨ̃mɔ̃n], AS: [etỹmõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. podstawa etymologiczna wyrazu lub związku wyrazowego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	etymon	etymony
dopełniacz	etymonu	etymonów
celownik	etymonowi	etymonom
biernik	etymon	etymony
narzędnik	etymonem	etymonami
miejscownik	etymonie	etymonach
wołacz	etymonie	etymony

przykłady:

(1.1) Przeprowadziłam analizę podanych wyrazów i ustaliłam ich etymony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) źródłosłów

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) leksem

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. etymolożka ż, etymolog m, etymologia ż

przym. etymologiczny

przysł. etymologicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) etymon
• duński: (1.1) etymon n
• hiszpański: (1.1) étimo m
• niemiecki: (1.1) Etymon n
• nowogrecki: (1.1) έτυμο n
• słowacki: (1.1) etymón m
• szwedzki: (1.1) etymon

źródła:

etymon (język angielski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. źródłosłów, etymon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

etymon (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. źródłosłów, etymon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) stamord, grundord

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: