etruskojęzyczny

etruskojęzyczny (język polski)

wymowa:

‹etrusko języczny›, IPA: [ɛˈtruskɔjɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [etruskoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • podw. akc.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który posługiwał się językiem etruskim

(1.2) taki, którego mieszkańcy posługiwali się językiem etruskim

(1.3) spisany, stworzony w języku etruskim

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	etruskojęzyczny		etruskojęzyczna	etruskojęzyczne	etruskojęzyczni	etruskojęzyczne
dopełniacz	etruskojęzycznego		etruskojęzycznej	etruskojęzycznego	etruskojęzycznych
celownik	etruskojęzycznemu		etruskojęzycznej	etruskojęzycznemu	etruskojęzycznym
biernik	etruskojęzycznego	etruskojęzyczny	etruskojęzyczną	etruskojęzyczne	etruskojęzycznych	etruskojęzyczne
narzędnik	etruskojęzycznym		etruskojęzyczną	etruskojęzycznym	etruskojęzycznymi
miejscownik	etruskojęzycznym		etruskojęzycznej	etruskojęzycznym	etruskojęzycznych
wołacz	etruskojęzyczny		etruskojęzyczna	etruskojęzyczne	etruskojęzyczni	etruskojęzyczne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ludność etruskojęzyczna

(1.2) obszar etruskjęzyczny

(1.3) etruskojęzyczny tekst

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: