eteromania

eteromania (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛtɛrɔ̃ˈmãɲja], AS: [eterõmãńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. nałóg wąchania lub picia eteru dietylowego; zob. też eteromania w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	eteromania
dopełniacz	eteromanii
celownik	eteromanii
biernik	eteromanię
narzędnik	eteromanią
miejscownik	eteromanii
wołacz	eteromanio

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) narkomania eteryczna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. eteroman m, eteromanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• portugalski: (1.1) eteromania ż
• ukraiński: (1.1) ефіроманія ż
• włoski: (1.1) eteromania ż

źródła:

eteromania (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. eteromania

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

eteromania (język włoski)

wymowa:

IPA: /e.te.ro.ma.'ni.a/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. eteromania

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. eteromane

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. etere + -mania

uwagi:

źródła: