estrany

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

estrany (język kataloński)[edytuj]

wymowa:
or. IPA: [əsˈtɾaɲ]
occ. IPA: [esˈtɾaɲ]
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziwny
(1.2) obcy
odmiana:
(1.1-2) lp estrany m, estranya ż; lm estranys m, estranyes ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. estranyar, estranyar-se
rzecz. estranyament m, estranyesa ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. extraneus[1]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „estrany” w: Gran Diccionari de la Llengua Catalana.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=estrany&oldid=7667410”